میگو پروران

میگو پروران

در زمینه آبزی پروری و فعالیت های شیلاتی- وب نگار تخصصی علی کریمی
میگو پروران

میگو پروران

در زمینه آبزی پروری و فعالیت های شیلاتی- وب نگار تخصصی علی کریمی

وضعیت جهانی بازار و تولید میگو ی پرورشی

وضعیت جهانی بازار و تولید میگو ی پرورشی

برگرفته شده از ترجمه : مهندس علی قوام پور

در  شماره ژانویه/فوریه نشریه Global Aquaculture Advocate موضوع وضعیت تولید کشورهای مطرح تولید کننده میگو پرورشی مورد توجه قرار گرفته است.نمودارها و ارائه اطلاعات در این مقاله ،تلفیقی است از آمارهای رسمی(که توسط دولتها منتشر می شود) و آمارهای غیر رسمی که GAA در نشست ها و سمینارهای جهانی و منطقه ای از طریق اعضاء و همکاران خود به دست می آورد.گروه دوم اطلاعات(آمارهای غیر رسمی)بطور معمول بیشتر خاص سالهائی است که آمارهای دولتی هنوز منتشر نشده ویا با لحاظ نمودن برخی ملاحظات انتشار یافته است.

در این مقاله ابتدا وضعیت تولید بین سالهای 2005 تا 2011 و پس از آن پیش بینی تولید در سالهای 2012 و 2013 طی نمودارهای ذیل در خصوص آسیا و آمریکا ارائه شده است:

 

 

در ارائه آمار حاضر 28 شرکت کننده از آسیا و استرالیا در کنار 15 شرکت کننده از آمریکا دخیل بوده اند.چنانکه در ذیل نمودار مشخص شده،آمار 2005 تا 2009 از فائو و آمار 2010 تا 2013(پیش بینی 2012 و 2013)از طریق شرکت کنندگان در نظر سنجی انجام گرفته در خلال کنفرانس GOAL(Global Outlook for Aquaculture Leadership) در سانتیاگو- شیلی حاصل گردیده است.

بر اساس نمودارهای فوق نکات مود توجه نگارندگان مقاله(آقایان دیه گو والدراما از دانشگاه فلوریدای آمریکا و جیمزآندرسون از بانک جهانی) شامل موارد زیر بوده است:

-          میزان تولید میگو پرورشی در آسیا بین 2005 تا 2009 بسیار مطلوب و از رشد متوسط سالانه 7 درصد برخوردار بوده  اما این وضعیت در سالهای 2010 و 2011 بواسطه بروز بیماری و مشکلات آب و هوائی(نظیر سیل)دچار افت شده است.این وضعیت بیشتر در کشورهای ویتنام،چین و اندونزی مشاهده می شود.به عنوان مثال در چین ،تولید میگو پرورشی در سال 2010 نسبت به 2009 حدود 7.5 درصد و در 2011 نسبت به سال قبل از آن نیز بر همین منوال کاهش داشته است.اما پیش بینی شرکت کنندگان در بررسی آماری حاضر حکایت از رفع مشکلات عنوان شده و افزایش چشمگیر تولید آسیا در سالهای 2012 و 2013 دارد.

-          در نمودار شماره 2  که مربوط به کشورهای عمده تولید کننده میگو پرورشی در آمریکای جنوبی و مرکزی می باشد،میزان تولید میگوی 2010 و 2011 در کشورهای مکزیک و اکوادور،از آنچه فائو اعلام کرده بسیار پائین تر عنوان شده و مشخص می شود ،شرکت کنندگان در این آمارگیری ارقام و آمارهای دولتی و رسمی اعلام شده را واقعی ندانسته اند(یا حداقل با آن موافق نبوده اند).در اینجا نیز پیش بینی ها حاکی از رشد قابل ملاحظه تولید در سالهای 2012 و 2013 است.

-          طبق آمار فائو،کل تولید میگو پرورشی در جهان در سال 2009 حدود 3.5 میلیون تن بوده که با کاهش 3 درصدی در سال 2010 به 3.39 میلیون تن تقلیل یافته و کاهش سال 2011 نیز در همین حد(3%)تخمین زده شده است.اما بر اساس آمار حاصل از بررسی GOAL،تولید در سال 2012 به 3.8 و در سال 2013 به 4 میلیون تن افزایش خواهد یافت.

اما سردبیر مجله Aquaculture Asia-Pacific در مورد قیمتهای جهانی میگو پرورشی در سال 2012 نظرات جالبی دارد:

خانم Zuridah Merican اعتقاد دارد،قیمت میگو پرورشی در بازارهای جهانی حداقل تا شش ماهه اول سال 2012 مطلوب باقی خواهد ماند.

"تایلند امید به افزایش صادرات دارد در حالیکه چین،ویتنام،مالزی و اندونزی تلاش دارند بر مشکلات ناشی از بروز بیماری هائی چون لکه سفید،مدفوع سفید و سندرم مرگ آرام(Slow Death Syndrome)غلبه کنند.حال اینکه چقدر ویتنام میتواند بر این مشکلات فائق آید فقط در ماه مارس ،زمان شروع دوره جدید پرورش مشخص خواهد شد.مدتی است رویکرد تایلند،مالزی و اندونزی به میگوی وانامی،گونه مونودون را به حاشیه رانده است.اکنون با توسعه پرورش وانامی در هند،سهم مونودون از آنچه که هست کمتر نیز خواهد شد.با بروز بیماری در میان میگوهای پرورشی وانامی،بحث در ارتباط با تغییر مجدد گونه به مونودون بالاگرفته بود اما تا اجرائی شدن این مباحث هنوز راه زیادی باقی است. در هند با تولید پست لارو SPF که حاصل مولد سازی و برنامه های آمیزش انتخابی در این کشور است ،وضعیت مناسبی در اوائل سال 2012 فراهم خواهد گردید.یکی از مراکز تکثیر در مالزی نیز تصمیم دارد در ژانویه سال 2012 تولید پست لارو مونودون را آغاز کند.

اما عرضه میگو پرورشی در سال آتی امکان دارد با توجه به افزایش تقاضا در چین ،کشورهای آسیائی و بازارهای جدیدی نظیر روسیه،ثابت بماند.امیدی نیست تا ژاپن به عنوان وارد کننده بزرگ آسیا،بتواند میگوی پرورشی را با قیمتهای بالا به مصرف کنندگان خود عرضه کند،از این رو ،با توجه به ترجیح میگوهای با سایز پائین توسط مصرف کنندگان این کشور ،این بازار راکد باقی خواهد ماند.اما انتظار می رود تقاضا دربازار آمریکا افزایش یابد چرا که خریداران آمریکائی یادگرفته اند چگونه بار قیمتهای بالا را به مشتریان منتقل نمایند.".

 

زمینه های سرمایه گذاری پرورش میگو(قسمت دوم )

زمینه های سرمایه گذاری پرورش میگو(قسمت دوم )

میزان تولید جهانی میگو :

بر اساس آمار منتشر شده از سوی فائو در سال 2007 میزان تولید جهانی میگو ( صید و رورش)از مرز   5/6 میلیون تن تولید گذشت و برای اولین بار تولید میگوی پرورشی از صید میگوی دریایی با حدود 275/3 میلیون تن پیشی گرفت که این افزایش ناشی از رشد تولید در واحد سطح و همچنین افزایش سطح زیرکشت  بوده است. در طی دهه گذشته تولید میگوی پرورشی درجهان با میانگین رشد سالانه بیش از 6% روند صعودی داشته و در طی سالهای 2000تا 2002 این رشد با میزان تولید در حدود3/1 میلیون تن نسبتاً ثابت باقی مانده است ولیکن پس از ورود به هزاره جدید وگذر از دوره شیوع بیماری های ویروسی میگو و همچنین  گسترش تفکر تولید در کنار  ویروس، پس از آن شاهد رشد بیش از  10 تا 13 درصدی تولید میگو در سالهای بعدی این دهه هستیم  . بر اساس آمار منتشر شده، کشور چین با بیش از 265/1میلیون تن میگو در سال2008 میلادی بزرگترین تولید کننده میگوی پرورشی جهان بوده است.

 

تایلند با  تولید  580000 تن و اندونزی با تولید 290000 تن میگوی پرورشی از جمله کشورهای آسیایی هستند که در زمره بزرگترین تولید کنندگان میگوی پرورشی در این سال قرار دارند. کشور اکوادور بزرگترین تولید کننده میگو در نیمکره غربی به شمار می رود  و برزیل نیز به عنوان یکی دیگر از تولید کنندگان مهم  قاره امریکا در میان تولیدکنندگان برتر خود نمایی می کند. (جدول1).

 

جدول 1- بزرگترین کشورهای تولید کننده میگوی پرورشی در جهان در سال 2008 میلادی

 

قاره آسیا

قاره امریکا

کشور

میزان تولید(‌هزارتن)

کشور

میزان تولید (‌هزارتن)

چین

1265

اکوادور

180

تایلند

580

برزیل

60

اندونزی

290

مکزیک

46

هند

112

کلمبیا

12

ویتنام

155

ونزوئلا

12

بنگلادش

57

هندوراس

12

 

بر خلاف پرورش ماهی تنوع گونه در میگو پروری نسبتا نا چیز بوده ومهمترین گونه های پرورشی عبارت از میگوی ببری سیاه و میگوی سفید غربی می باشد. در حالی که پرورش میگوی سفید غربی تا پایان قرن بیستم عموماً به قاره امریکا محدود می شد اما در چند سال اخیر این گونه به حوزه کشورهای آسیایی وارد شده و در برخی از کشورها رفته رفته به گونه غالب تبدیل می شود همانطوری که توسعه این گونه در ایران نیز شاهدی بر این مدعا می باشد. گونه های دیگری نظیر  استیلی روس تیریس Litopenaeus stylirostris  و اوریانتالیس (Peaneus orientalis ) از  انواع مهم به شمار می روند. در فهرست حدود بیست گونه پرورشی نامهای دیگری مانند میگوی موزی Fenneropenaeus) merguiensis )و میگوی سفید هندی (Fenneropeaneus  indicus) را می توان مشاهده نمود که سهم اندکی از تولید میگوی پرورشی را به خود اختصاص می دهند.

 

منبع :  راهنمای سرمایه گذار ی سازمان شیلات ایران

زمینه های سرمایه گذاری پرورش میگو

زمینه های سرمایه گذاری پرورش میگو(قسمت اول )

 

اشاره :

برخی از خوانندگان این وبلاگ علاقه مند  هستند تا با نحوه سرمایه گذار ی در  طرح پرورش میگو آشنا شوند  . بدین منظور یکسری مطالب که از جزوه راهنمای سرمایه گذار ی سازمان شیلات ایران استخراج شده است . که در چند قسمت  مختلف  در این وبلاگ درج خواهد شد . امیدوارم مورداستفاده علاقه مندان قرار گیرد . این دسته از علاقه مندان می توانند بمنظور اطلاع از شرایط و نحوه واگذار ی طرح ها به ادارت کل شیلات استان مورد نظر خود مراجعه نمایند .

 

مقدمه:

رشد کنونی جمعیت جهان و نیاز روزافزون به پروتئین،نیازمند راهکارهای بهینه در تامین این منابع غذایی است،در همین راستا فعالیت های شیلاتی  از جایگاه ویژه ای برخوردار بوده  و می تواند یکی از محورها و راهبردهای تولید پروتئین مورد نیاز کشور باشد. افزایش تولید آبزیان مرهون افزایش تولید در زیر بخش آبزی پروری است. درحالی که میزان صید آبزیان در طی دو دهه اخیر تقریبا ثابت بوده و یا افزایش اندکی را نشان می دهد. روند رو به رشد پرورش میگو در جهان بواسطه تقاضای بالای آن و همچنین پتانسیل های بالقوه در خصوص اراضی مستعد پرورش میگو در نوار لم یزرع ساحل جنوبی کشور و نیز شرایط اقتصادی و اجتماعی خصوصاً ارزآوری و اشتغالزایی این صنعت، سازمان شیلات ایران را بر آن داشت تا در قالب برنامه های توسعه ای  دولت در زیر بخش شیلات ،تکثیروپرورش میگو را در مناطق ساحلی کشور توسعه و ترویج کرده تا از این طریق بتواند ضمن تولید و عرضه بخشی از مواد پروتئینی داخل،با صدور این محصول ،ارزآوری بالایی را در قالب اقتصاد بدون نفت،دنبال نماید.توسعه تکثیروپرورش میگو به طور همسو ،علی رغم عدم وجود  سابقه و قدمت ،از طریق توسعه مزارع پرورش و مراکز تکثیر با مشارکت بخش خصوصی فراهم گردید. . اگر چه برخی عوامل مانع از تحقق اهداف توسعه پرورش میگو گردیده اند لیکن به نظر می رسد که رفع این موانع و حصول اهداف و بهره مندی از منافع اقتصادی و اجتماعی دور از دسترس نبوده و با برنامه ریزی مناسب می توان بر این مشکلات فائق آمد.

 

وضعیت پرورش میگو در جهان:

اگرچه پرورش میگو در جهان از سابقه ای نزدیک به 6 قرن برخوردار است اما سابقه پرورش علمی میگو به دهه 1950، زمانی که تکثیر میگو به شکل تجاری گسترش یافت ، باز می گردد. در حالی که تا سال 1975 میلادی تولید میگوی پرورشی در حدود 50 هزار تن بود با ارتقای فن آوری تولید بچه میگو و غذا و بهبود کیفیت تجهیزات و تاسیسات پرورش میگو و مدیریت مزارع، میزان تولید میگوی پرورشی در اوایل دهه 1990 به بیش از 700 هزار تن افزایش یافت و در قرن بیست ویکم از مرز یک میلیون تن گذشت.

تحولات پرورش میگو در طی پنجاه سال اخیر را می توان به چند دوره تکاملی تقسیم نمود که در طی دوره اول آن در سالهای 1950 تا 1965 که از آن به عنوان سالهای تدوین فن آوری تکثیرو پرورش میگو می توان نام برد و در طی آن با تحقیقات انجام شده در زمینه خصوصیات زیستی میگو و نیازمندیهای محیطی، دانش لازم برای توسعه تجاری تکثیر و پرورش میگو فراهم آمد.دوره دوم فراز پرورش میگو در طی  سالهای 1965 تا   1985 اتفاق افتاد که آن را  می توان سالهای تکوین فن آوری دانست و در کنارتحقیقات وسیعتر وعمیقتر، تجهیزات لازم برای پرورش میگو تولید، عرضه و در مزارع به کار گرفته شد.دوره سوم تکوین پرورش میگو در طی  1985 تا 1995 حادث گردید  که به واسطه تقاضا و قیمت بالای میگو در بازارهای جهانی شاهد گسترش جغرافیایی مناطق پرورش میگو از آسیای جنوب شرقی و امریکای لاتین به خاورمیانه ، آفریقا،‌ اقیانوسیه و مناطق ایندو- پاسیفیک هستیم. در طی این سالها کشورهایی مانند عربستان و ایران در خاورمیانه و ماداگاسکار و استرالیا پرورش تجارتی میگو را تجربه و برنامه های توسعه  این فعالیت را به اجرا گذاردند. در عین حال در این دوره، کشورهای متقدم نظیر چین، تایلند، اکوادور و... مشکلات ناشی از بروز بیماریها را تجربه کردند و برخی مانند فیلیپین دیگر نتوانستند به جایگاه پیشین خود در بین پرورش دهندگان میگو باز گردند. میزان تولید میگوی پرورشی در پایان این دوره کمتر از 30% کل میگوی تولید شده در این سال بود.

دوره چهارم تکامل پرورش میگو به سالهای اواخر قرن بیستم و قرن حاضر باز می گردد .در این دوره تولید میگوی پرورشی و میزان عرضه میگو(‌پرورشی ودریایی) به بالاترین حد خود رسید و کاهش قیمت میگو در بازاراهای جهانی مشکلات زیادی را برای بسیاری از کشورهای تولید کننده میگو، نظیر ایران، بوجود آورده است.علیرغم کاهش شدید قیمت میگو در بازارهای جهانی سرمایه گذاری برای توسعه مزارع همچنان وجود دارد. نگاهی به وضعیت پرورش میگو در کشورهایی نظیر پرو و برزیل و سرمایه گذاری برای ایجاد مزارع جدید گویای این حقیقت است که علی رغم تشدید رقابت در بازارجهانی میگو، کماکان تقاضا وظرفیت مناسبی برای توسعه وجود دارد لیکن در این رقابت کشورهایی تاب مقاومت خواهند داشت که سرمایه گذاری های لازم را در زنجیره تولید از تحقیق و تولید دانش فنی تا فرآوری و بازاریابی به نحو مناسبی به اجراء گذارند. کاری که برخی از کشورهای آسیای جنوب شرقی نظیرتایلند و مالزی و حتی ویتنام از چندین سال قبل آغاز نموده و با افزایش بهره وری مزارع و کاهش هزینه های تولید در میدان رقابت با دیگر تولید کنندگان کماکان گوی سبقت را می ربایند.

 

منبع :  راهنمای سرمایه گذار ی سازمان شیلات ایران

 

کارکرد و نقش تشکل های صنفی میگوپروران در توسعه پرورش میگو


مقدمه :

در جامعه امروزی  ارتباطات گروهی جایگزین ارتباطات فردی  شده  است واین  جوامع بر اساس عقل و خرد  جمعی اداره می‌شوند،  از این روی  نقش و جایگاه تشکل‌ها در توسعه اجتماعی و اقتصادی پرورش دهندگان میگو  بخوبی قابل  تعریف و تبیین است .

بر حسب سوابق حدود  دو قرن  است که  تشکل‌های غیرسیاسی و حرفه‌ای به عنوان رویکردی  که بتواند  کوشش‌ها و تلاش‌های صاحبان یک حرفه را نظم دهد و توانایی‌های آنان را سامان بخشد و در نهایت نیروی جامعه را برای مقصود و هدفی مشخص به حرکت در آورد، همواره مطرح بوده است.(1)

سابقه

اگر آغاز فعالیت تجاری پرورش میگو را از سال 1375 منظور کنیم بیش از 15 سال از عمر این فعالیت می گذرد . و اگر حافظه تاریخی نگارنده اجازه دهد با  کوشش و تلاش و پیگری مجدانه آقای دکتر خدایی که به اهمیت کارکرد تشکل در توسعه فعالیت های اقتصادی پی برده بود برا ی اولین بار انجمن صنفی پرورش دهندگان میگوی ایران از طریق وزارت کار آن زمان به ثبت رسید و آقایان هراجی و  نیکبخت نیز نمایندگی آن را در استان هرمزگان بر عهده داشتند که در نهایت آقای نیکبخت تشکل ثبت نشده هیات امنا ی پرورش دهندگان میگوی استان هرمزگان را پایه ریزی نمود  .و همچنین  آقایان عامری و بدیعیان پور نیز در مقاطعی بعنوان اتحادیه شرکتها ی تعاونی تکثیر و پرورش میگو وظایفی را عهده دار شدند . علی رغم فراگیر نشدن و عدم همراهی و همکاری منسجم وسازمانی سایر پرورش دهندگان ،  این مجموعه توانست به همت همین تعداد و  نفرات  دیگری از سایر استانها که بنده اطلاع موثقی از نام آنان  ندارم خودرا در سطح کشور بعنوان یک تشکل در صنعت نوپا مطرح نماید .برآیند این تلاش ها منجر شد تا چندین مصوبه حمایتی هر چند به مرجله اجرا نرسید از سوی دولت های وقت به تصویب برسد که در نهایت بسته حمایتی اخیر را به دنبال داشت .

کارکردهای اصلی نظام صنفی و تشکلهای بخش  (2)

 1 -  تسهیل ارتباط و تعامل بین بخش دولتی و تولید کنندگان و بهره برداران   و ارتباط اعضاء تشکلها

در صورت وجود تشکل پویا و کارآمد بسیاری از فعالیت هایی که برعهده بخش دولتی است با تعامل و همفکری کلیه پرورش دهندگان که تشکل آن را نمایندگی می کند  قابل انجام است . یکی از مصادیق آن که همه ساله در استان هرمزگان اتفاق می افتد . اختلاف سلیقه در مکان  لایروبی کانالهای آبرسان و زهکش مجتمع پرورش میگو ی تیاب در استان هرمزگان است . محدودیت اعتبارات دولتی حجم عملیات لایروبی را نیز با محدودیت مواجه ساخته و بر حسب میزان اعتبارات موجود فقط این  امکان وجود دارد تا تنها  بتوان بخش محدودی که از نظر کارشناسان فنی و مهندسی شیلات بیشتر دچار مشکل است  را لایروبی نمود لیکن به محض شروع بکار، هر پرورش دهنده منفردا" توقع  دارد که محل مورد نظرش مورد لایروبی قرار گیرد که عملا" از نظر فنی امکان پذیر نخواهد بود . اگر اجرای کار  وتصمیم سازی به تشکل واگذار گردد  از تنش ها ی بوجود آمده جلوگیر ی میشد. لیکن نبود تشکل و یا عدم هماهنگی بهره برداران با یکدیگر متولیان امر را نیز با مشکل مواجه ساخته است و علی رغم صرف اعتبار دولتی که به سختی و توجیه مسئولین برنامه ریزی استان تامین اعتبار میگردد . عملکرد شیلات نمود پیدا نمی کند . نمونه های بارز دیگر میتوان به نحوه تقسیم میزان تسهیلات بانکی ، اجرا ی طرح های ترویجی و الگویی ، توزیع نهاد ها  و ابزارآلات ترویجی مکانیزاسیون اشاره نمود که همواره شیلات راسا" باید انجام دهد و  ازجانب کسانی  که ذینفع نشد ه اند خدماتش زیر سئوال خواهد رفت .

2 -  مشارکت نهادینه در تصمیم سازی و تصمیم گیری ها ی مربوطه

یکی از مشکلات و معضلات اساسی و دیرینه در استان هرمزگان عدم هماهنگی بین حلقه های تولید و به ویژه هماهنگی بین مراکز تکثیر و پرورش دهنده است . در سنوات گذشته شیلات استان پس از پایان دوره کاری  ودر ماههای دی و بهمن متولی برگزاری جلسه برای برنامه ریز ی و تعیین تقویم زمانی تولید وارتباط حلقه ها و  سیاست هاو برنامه های دوره تولید سال بعد میشد لیکن چون فریادش به جایی نرسید واین جلسات هماهنگی  بازخوردی نداشت آن را رها ساخت و متاسفانه تولید کنندگان نیز به اهمیت موضوع پی نبردند و بجای برنامه ریزی تولید به روزمره گی و هرچه پیش آید خوش آید بسنده کردند  . نمونه عینی آن تکرار همیشگی تورم تولید لارو در یک مقطع زمانی و کاهش شدید آن در ماههای بعدی بود که متاسفانه با وجود مسبوق به سابقه بودن این موضوع در سالجاری نیز تکرار شد بطوریکه در اردیبهشت ماه مراکز تکثیر مملو از لارو بود و لی پرورش دهندگان آماده ذخیره ساز ی نبودند و مراکز تکثیر حاضر بودند لارو خودرا با شرایط پرورش دهنده و بدون پیش پرداخت و اخذ وجه پس از برداشت محصول تحویل دهند . اما خریداری نداشت .در نتیجه  ناگزیر شدند برای  جلوگیر ی از خسارات بیشتر لارو خودرا به سایر استانها  بفروشند . این وضعیت در تیر ماه برعکس شد در حالیکه بر اساس تعهدات ایجاد شده  لارو به سایر استانها ارسال میشد . پرورش دهنده هرمزگانی یادش آمد که وقت ذخیره سازی است حاضربود  قیمت گزافی بپردازد لیکن با کاهش تولید لارو مواجه بود فریادش درآمد که آی شیلات بدادمان برس که استان بدبخت شد وخواسته اش این بود که  از خروج لارو ممانعت شود . حضور تشکل و هماهنگی تولید و توزیع می تواند راهگشای این مشکلات تکراری باشد . همچنین  وجود شورای توزیع می تواند از تجمع مشتری در یک یا دو مرکز که بنابر دلایل فنی و شرایط خاص تولید لارو نمی توانند تعهدات خودرا در یک فرصت زمانی کوتاه ، حجم زیادی از لارو را تولید نماید جلوگیری نماید . علت افزایش تقاضای مقطعی  نیز ناشی از همین موضوع بود که برخی از مراکز تکثیر که مشتری بیشتری را جذب کرده بودند در یک فرصت زمانی کوتاه نتواستند به تعهدات خود عمل نمایند . اگر چه با تعامل بوجود آمده بین مراکز تکثیر تعهدات یکدیگر را پوشش دادند . در صورتیکه اگر تشکل وجود داشت میتوانست همچون شورای تقسیم دفاتر اسناد رسمی بگونه ای عمل نماید که توزیع لارو بر اساس توان مراکز تکثیر و تقویم زمانی ذخیره ساز ی و شرایط مناسب زمانی تولید لارو برنامه ریزی شود .

در ادامه و در یک جمع بندی کلی  کارکردهای اصلی نظام صنفی و تشکلهاکه در  موارد در زیر اشاره شده  است   به همین موضوع ها بر میگردد :

3- پذیرش برخی از وظایف تصدی گری دولت

4- افزایش زمینه تولید و بهبود کیفیت زندگی پرورش دهندگان

 5-تعیین استانداردهای شغلی برای بهره برداران عضو تشکل صنفی بر اساس قانون نظام صنفی کارهای کشاورزی و الزام افراد صنف به رعایت آن.

6-هویت بخشیدن به مشاغل مرتبط با بهره برداران 

3-صدور پروانه صنفی و بهره گیری از مزایای قانونی آن

7-قابلیت نظارت بر نحوه تدوین قوانین و مقررات مرتبط با موضوع فعالیت براساس قانون

8-حفظ حقوق اجتماعی و صنفی بر اساس شغل و نوع فعالیت

9- امکان ایجاد ظرفیت لازم برای بعهده   گرفتن مسئولیت های غیر حاکمیتی دولتی

10-امکان برخورد قانونی با متخلفان صنف وابطال پروانه و معرفی به مراجع حقوقی و قانونی

11-امکان انتقال مناسب خواست های حرفه ای و تخصصی اعضائ صنف به سیاستگزاران و برنامه ریزان دولتی و مدیران اجرایی

12-ایجاد زمینه مناسب برای تدوین وتصویب  قوانین و مقررات مناسب که ضامن حقوق اعضائ صنف می باشد

13-رتبه بندی و درجه بندی فعالیت افراد صنف

14-انتقال اطلاعات وتجارب تخصصی و ارتقائ سطح دانش اعضائ صنف

15-ارتقائ کیفیت شغلی و اجتماعی تولید کنندگان وتوزیع کنندگان بخش

16-آشنایی اعضائ صنف با قوانین و مقررات حقوقی و اجتماعی و حقوق صنفی

17-قابلیت و امکان پوشش تامین اجتماعی بهتر برای اعضا

 آسیب شناسی

تشکل‌ها به تعبیری در حوزه«هویت اجتماعی» یا به عبارت دیگر« هویت جمعی» قرار می‌گیرند و نهادهایی هستند که در قالب «اهداف برگزیده» به اداره نظام یافته جامعه می‌پردازند0 (3)

حال اگر به علت و دلیل عدم موفقیت تشکل در بخش توسعه میگو در استان هرمزگان وعدم تمایل مشارکت همگانی بهره برداران بپردازیم به مواردی برخورد میکنیم که ممکن است به مذاق برخی از بزرگواران  خوش نیاید که قبلا"  حق عذر خواهی را برا ی خود محفوظ می دارم

1-   وابستگی شدید پرورش دهندگان به حمایت ها و سیاست ها و اعتبارات دولتی

جرقه اولیه پرورش میگو برای اولین بار در دهه 60 در سطح کشور زده شد  و بلحاظ نوپا بودن صنعت  دولت متقبل معرفی آن گردید از این جهت پرورش دهندگان بر سر سفره آماده ای قرار گرفتند که از قبل دولت  بستر آن را فراهم نموده بود . اگر چه آقای دکتر خدایی و گروه همراهش همزمان و در برخی از موارد جلوتر از شیلات  در این راه گام نهادند  ولی در توسعه بعدی  و سایت های جدید  ، اراضی مستعد پتنانسیل یابی ، شناسایی ، مطالعه  و زیر ساخت های اولیه از قبیل کانالها و زهکش ها و جاده ها ی دسترسی  مهیا شده بود و بانکها نیز با حمایت و توصیه شیلات وام سهل الوصول به سیستم تزریق نمودند و عطش و تبلیغات موجب گردید که خیلی سریع و غافل گیرانه صنعت رشد نماید . این عوامل موجب گردید تا خود باور ی و خود اتکایی  پرورش دهنده ضعیف شده و همیشه خودرا محتاج دولت پنداشت و احساس مالکیت نکرد و همین که با مشکل مواجه شد سرمایه گذاری انجام شده را متعلق به خود ندانست یا رهایش کرد و یا برفت و به دیگری پرداخت .

2- عدم آشنایی با فرهنگ تشکل و عدم اعتقاد به کار گروهی

با همه تلاشی که پیشگامان ایجاد تشکل داشتند متاسفانه این موضوع عمومیت نیافت و بار سنگین مدیریت تشکل به تنهایی بر دوش  یک تا دو نفر گذارده شد و آنان نیز به تنهایی توانایی پرداخت بار مالی و هزینه های مرتبط  را نداشتند و چون بازخوردی نیز از سوی بهره برداران مشاهده نمی شد قاعدتا" آنان نیز از ادامه کار بازماندند .

نبود یک تشکل کارآمد و تصمیم گیر موجب شده تا نگهدار ی و بهره بردار ی از تاسیسات مشترک یک مجتمع پرورش میگوکه منافع حاصل از آن به همه گروه برمیگردد دستخوش تصمیم های  فردی و سلیقه ای شده تا جایی که برخی از پرورش دهندگانی که  به دلیل مشکلات سازه ای و فنی قادر نبودند پساب  مزرعه خودرا تخلیه نمایند آسانترین شیوه را در پیش گرفته و پساب را به دلیل نزدیکی به کانال آبرسان در این کانال تخلیه می نمایند و منافع آنی چند نفر موجب گردیده تا مزرعه حداقل 20 گروه دیگر که از آب کانال تغذیه میشوند آلوده شده و خطر بیماری و تلفات آنان را تهدید نماید

و یا آنکه دریچه های کنترل که با صرف هزینه گزاف دولتی و در جهت  ذخیره آب و عدم برگشت  آب در زمان جذر تعبیه شده بود توسط تعدادی معدود تخریب شده  و کارایی عمومی خودر از دست داد

2-   رکود اقتصادی و نبود بنیه مالی

همانگونه  پرورش میگو بصورت انفجاری و حبابی رشد کرد در ورود به دهه 80  به یکباره موازنه به هم ریخت و درآمد مورد نظر پرورش دهندگان تحقق نیافت در این حالت هزینه کرد جانبی و سربار ناشی از فعالیت تشکل و واریز سهم الشرکه میسر نگردید  و پرورش دهندگان قادر نبودند این نوع هزینه کرد را تقبل نمایند  هزینه هایی که برای مدیریت بهره برداری از سایت ، ترمیم و نگهدار ی از تاسیسات مشترک ،استقرار پست نگهبانی و کنترل  و امنیت و حفاظت و سایر هزینه های جاری و... لازم وضرور ی بود که باید از سوی اعضا تشکل تامین میگردید و چون این فرهنگ باب نشده بود مشارکت در پرداخت این هزینه کرد را تحمیلی و غیر ضروری می پنداشتند

 موارد  توانمند سازی تشکل ها ی پرورش میگو

در خصوص توانمند سازی تشکل ها  ضروری است آموزشهای ذیل بطور مستمر  اجراء گردد (4).

1-   آشنایی با مشاغل و فعالیتهای کشاورزی و تشکل های فعال

2-   آشنایی با موارد کسب  منابع مالی و کسب در آمد

3-   آشنایی با شیوه های جلب مشارکت مردمی

4-   آشنایی با بازاریابی محصولات کشاورزی

5-   آشنایی با قوانین و مقررات بخش کشاورزی

6-   آشنایی با شیوه توانمند سازی تشکل ها

7-   آشنایی با اصول مدیریت  تکثیر و پرورش میگو

8-   آشنایی با روشهای نوین تولید ،توزیع و مصرف

9-        آشنایی با اصول تجارت کشاورزی

10- آشنایی باروشهای سرمایه گذاری در بخش کشاورزی

منابع: (،3،2،1،4)

نجفی ابراهیم tashakoletavanmand.blogfa.com/