میگوکاران هرمزگانی دست به کار شدند
آغاز فصل زراعی پرورش میگو در هرمزگان
معاون آبزیپروری شیلات هرمزگان از آغاز فصل تکثیر و پرورش میگوی سال 93 در این استان خبر داد.
به گزارش خبرگزاری فارس از بندرعباس، علی کریمی ظهر امروز در نشستی اظهار داشت: با فعالیت 10 مرکز تکثیر بچه میگو در شهرستانهای جاسک، سیریک، میناب و قشم عملیات تولید بچه میگو برای رهاسازی در 2 هزار هکتار از استخرهای پرورش میگوی شهرستانهای میناب، بندرلنگه، بندر مقام و جزیره هنگام آغاز شده است.
وی در ادامه افزود: در برنامه سال 93 تولید 500 میلیون بچه میگو و 4 هزار و 600 تن میگوی پرورشی پیشبینی شده است.
معاون آبزیپروری شیلات هرمزگان تصریح کرد: در صورت تامین برق مجتمع پرورش میگوی بندر چارک و کولغان میزان سطح زیر کشت تا 2 هزار و 500 هکتار و تولید میگوی پرورشی تا 5 هزار و 500 تن اضافه خواهد شد.
کریمی در پایان یادآور شد: در صورت فراهم شدن شرایط و زمینههای تولید و تامین تسهیلات بانکی مورد نیاز حلقههای تولید برای بیش از 3 هزار نفر در این صنعت اشتغال به وجود خواهد آمدشرکت بین المللی CP ،بزرگترین سرمایه گذار در صنعت میگوی تایلند، امیدوار است ،صنعت میگو در سال 2014 رشد قابل ملاحظه ای را تجربه نماید.
Adirek Sripratak رئیس و مدیر اجرایی این شرکت ،دلایل رشد را، کاهش قیمت نهاده های خام،افزایش قیمت محصولات گوشتی و تا حدی سهولت در کنترل EMS می داند.
به نقل از وبلاگ آبزیستان
به نقل از روزنامه جمهوری اسلامی
08/12/1392
سرویس خبر: گوناگون
قاچاقچیان سوخت، قاتلان آبزیان خلیج فارس |
پدیده شوم قاچاق سوخت که این روزها
مشغول به غارت سرمایه ملی است و این کار با نابود کردن آبزیان و تخریب زیستگاههای
آبزیان ادامه حیات آبزیان در خلیج همیشه فارس را به مخاطره انداخته است. طبق
تحقیقات انجام شده عوامل مختلفی در زمینه ورود آلایندههای نقتی به دریا دخیل
هستند که متاسفانه اقدامات کمی در رابطه با جلوگیری یا کاهش این آلودگیها صورت
گرفته است.
پدیده شوم قاچاق مواد سوختی- با وارد
کردن آلودگیهای نفتی در هنگام تخلیه، بارگیری، انتقال، همچنین تخلیه محموله خود
در هنگام خطر به دریا با سایر آلودهکنندگان محیط زیست از قبیل صنایع بزرگ، فاضلابهای
شهری و...- همگی شمشیری علیه آبزیان و محیط زیست دریایی کشیدهاند.
در این میان آلودگیهای یاد شده به
ویژه آلودگیهای ناشی از قاچاق سوخت در خوریات استان هرمزگان از عوامل مهم به خطر
افتادن زالد و ولد آبزیان به ویژه میگو است.
از این رو مدیرکل شیلات هرمزگان با
هشدار اینکه ادامه روند آلودگی دریا و خوریات، همچنین فعالیتهای تکثیر و پرورش
آبزیان و صید و صیادی را با خطرات جدی مواجه میکند، گفت: آلودگیهای ناشی از
قاچاق سوخت یکی از عوامل مهم در کاهش صید میگوی سال جاری است.
سید پرویز محبی تصریح کرد: اقدامات لازم در رابطه با کاهش آلودگی منابع آبهای سطحی،
زیرزمینی، خوریات و آبهای ساحلی دراستان هرمزگان برای پایداری صید، همچنین سود
دهی و بقای پرورش آبزیان در استان ضرورت دارد که این مهم مساعدت و همکاری تمامی
دستگاهها و مردم استان را طلب میکند.
وی افزود: استان هرمزگان با توجه به
برخورداری از منابع غنی دریایی از دیرباز بعنوان قطب مهم شیلاتی همواره مورد توجه
بوده است و در توسعه استان نقش مهمی داشته که این مهم در صورت ادامه روند آلودگیها
به مخاطره میافتد.
محبی با اشاره به اهمیت پایداری صید،
تولید و همچنین بقای آبزیان برای نسل آینده گفت: لازمه جلوگیری از آلودگی دریاها و
حفظ ذخایر ارزشمند آبزیان، همدلی و همگامی متحدانه مردم و مسئولین در این زمینه
است.
مدیر کل شیلات هرمزگان با اشاره به
اینکه محیط زیست دریایی از سیستمهای متنوعی تشکیل یافته است که هر یک به نوعی از
آلودگی ناشی از نفت تأثیر میپذیرند، گفت: ترکیبات نفتی در اشکال و غلظتهای مختلف
اثرات متفاوتی بر پیکره محیط زیست دریایی برجای میگذارند.
محبی با بیان اینکه سرازیرشدن انواع
پسابهای صنعتی بهویژه نفت و فرآوردههای نفتی، سموم، آلوده شدن دریا توسط پدیده
شوم قاچاق سوخت، یکی از بزگترین نگرانیهای صیادان و پروش دهندگان آبزیان در حال
حاضر است، گفت: اکنون ذخایر ارزشمند آبزیان خلیج فارس بیش از هر زمان دیگری
در معرض خطر است که برای صیانت و حفظ این ذخایر و جلوگیری از انقراض نسل برخی از اینگونهها
نیازمند عزم ملی و بینالمللی کشورهای حاشیه خلیج همیشه فارس و دریای عمان هستیم.
مدیر کل شیلات هرمزگان با اشاره به
اینکه همواره پیشگیری بهتر از درمان است، تصریح کرد: درحال حاضر هنوز فرصت برای
جلوگیری از این تخریبات وجود دارد و بایستی هرچه زودتر برای این مهم چاره اندیشی
شود که در غیر این صورت خسارات و لطمات وارده، هزینههای هنگفتی در پی خواهد داشت
و ممکن است نسل آینده تنها تصاویر باقی مانده از آبزیان خلیج فارس را ببینند.
در ادامه معاون آبزی پروری شیلات
هرمزگان با اشاره به اینکه خور منطقهای است که در آن، آب اقیانوسها با آبهای
مناطق دیگر که دارای خواص مختلفی هستند، در هم آمیخته و یکی میشود، گفت: از
آنجایی که آب موجود در خوریات با آبهای آزاد در ارتباط است و در نهایت این آب در
مزارع تکثیر و پرورش میگو مورد استفاده قرار میگیرد، این آلودگیها تاثیر بسزایی
در مزارع تکثیر و پروش آبزیان دارد.
علی کریمی در ادامه با اشاره به اینکه مواد غذایی در این خوریات به وفور یافت شده و در
نتیجه قدرت تولید بیولوژیکی در این خوریات در بالاترین حد خود قرار دارد، گفت: این
ویژگی منجر به وجود آمدن مناطق مستعد برای پرورش آبزیان شده است که به مراتب
آلودگیهای این مناطق نیز تاثیرات دو چندانی در تکثیرو پرورش آبزیان دارد.
وی با اشاره به اینکه میگو یکی از ثروتها
و منابع طبیعی خلیج فارس است و یکی از با ارزشترین ذخایر این خلیج به حساب میآید،
گفت: این موجود آبزی از لحاظ بیولوژیکی نیز دارای نقش مهمی در اکوسیستم آبی بوده و
از مهمترین آبزیان در چرخه تعادل بیولوژیکی خلیج فارس به حساب میآید که مخاطره
آن میتواند چرخه تعادل بیولوژیکی خلیج فارس را نیز به مخاطره بیندازد.
همچنین سرپرست معاونت صید و بنادر
ماهیگیری استان هرمزگان نیز با بیان اینکه در استان هرمزگان بالغ بر 28هزار
نفر از طریق صید و صیادی مشغول به کار هستند و جامعه بسیار گستردهتری از طریق
غیرمستقیم و مشاغل وابسته از راه دریا و نعمات آن امرار معاش میکنند، گفت: بیشک
آلودگی دریا و در نتیجه کاهش صید و درآمدها این مشاغل و خانوادههای آنها را نیز
با مخاطرات اجتماعی همراه میکند.
عبدالمجید مقصودی اظهار کرد: نفت و آلودگیهای سوختی ناشی از سرازیر شدن سوخت
به دریا و به واسطه فعالیتهای غیرقانونی میتواند در اثر ازبین بردن اکوسیستم
آبزیان و صدمه زدن به آنها از جمله خفگی یا تحریک سلولهای مخاطی دستگاه تنفس موجب
آلودگی آبزیان و حتی مرگ و میر آنها شود که در نتیجه علاوه بر کاهش صید میتواند
در سلامت آبزیان مصرفی نیز موثر باشد.
وی خاطرنشان کرد: در فعالیت صیادی نیز
ادوات صید در آبهای آغشته به مواد نفتی نیز تحت تأثیر این مواد قرار میگیرند و
متاسفانه تورهای صیادی در مناطق آلوده به نفت به تدریج آغشته به مواد نفتی میشوند
که در نتیجه آن، علاوه بر صدمه زدن به تور، محصول صید را نیز ممکن است، آلوده کند.
مقصودی افزود:همانگونه که انسانها و
جاندارن نمیتوانند در محیط آلوده زندگی کنند و به ناچار آن محیط را ترک میکنند،
آبزیان نیز در اکوسیستم آلوده نمیتوانند دوام بیاورند و حتی در صورت زنده ماندن
از آن محیط مهاجرت یا به عبارتی فرار میکنند.
مریم احسان پور، کارشناس ارشد محیط
زیست نیز با تاکید بر تاثیرات مخرب آلودگیهای نفتی بر روی آبزیان،به ایسنا، گفت:
بیشترین اثر آلودگی نفتی از لحاظ اقتصادی ضرر و زیان وارده به بستر دریاست که
آلودگی رسوبات شنی، ماسهای، مرجانها، گیاهان آبزی، تخم آبزیان، زیستگاه میگو،
لابستر، خرچنگ یا حتی قفس و آلات صید در صورت آلودگی بستر دریا انکارناپذیر است.
این کارشناس ارشد محیط زیست ادامه داد:
این موضوع در مورد مناطق حساس و کم عمق فلات قاره خصوصاً در خلیج فارس بسیار
پراهمیت است و باید توجه داشت که غنای بیولوژیک بستر در خلیج فارس فوقالعاده بوده
و میزان بالای کلسیم(حدود 15 درصد)
نشان از فعالیت بیولوژی فوقالعاده در این منطقه دریایی دارد که نهایت این موضوع
نشانگر این است که طیف گستردهای از آبزیان در مناطق آلوده با خطر روبرو هستند.
به گزارش ایسنا، استان هرمزگان با بیش
از 1400 کیلومتر نوار ساحلی و بیش از 28 هزار
نفر صیاد رتبه اول صیادی به خود اختصاص داده و همینطور از پرچمداران تکثیر و پروش
آبزیان کشور است که بقای این مشاغل وابسته به عدم آلودگی دریاهاست.
برداشت میگو و مدیریت بعد از برداشت
برنامه برداشت میگو: برداشت میگو در زمان صحیح و اندازه صحیح میگو برای بدستآوردن سود اقتصادی بهتر در پرورش میگو خیلی مهم است. وقتیکه میگو به سایز مناسب بازار میرسد، پرورشدهندگان بایستی برای برداشت آماده شوند. در گونههای مختلف میگو محدوده های متفاوتی در اندازه میگو وجود دارد. زمانیکه میگو به اندازه مورد نظر رسید نگهداشتن بیش از حد آن در استخر اقتصادی نیست، بدلیل اینکه میگوها غذا میخورند اما رشد کم شده و FCR افزایش مییابد. همچنین شرایط اقلیمی نقش خیلی مهمی در این خصوص در ایران بازی میکند. در آذرماه که هوا سرد میشود و به زیر درجه حرارت مناسب میرسد برای پرورش میگو خوب نیست. طی این دوره از درجه حرارت پائین در زمستان میگو رشد کمی دارد و احتمال مرگ و میر میگو اگر درجه حرارت هوا به 11 درجه یا کمتر از آن برسد، وجود دارد. بنابراین پرورش میگو را قطع نموده و در هفته اول آذر اقدام به برداشت نمائید. پرورش دهندگان مجبورند برداشتشان را بر طبق وضعیت استخر، بیوماس قابل دسترس و اندازه میگو و غذا و زمان قابل دسترس با کارخانه عملآوری هماهنگ نمایند. همانطور که محدودیت وجود دارد در کارخانههای عملآوری و خریداران میگو ممکن است مدت زمان طولانی برداشت همه استخرها طول بکشد. بنابراین استخرهای با میگوی دارای اندازه 60/ 51 و 70/61 میتوانند برای جلوگیری از برداشت ناگهانی و پر اضطراب، به موقع برداشت شوند.
آمادهسازی استخر
*اطمینان از اینکه میگو به اندازه مورد دلخواه بعنوان مثال تعداد در هر کیلوگرم بوسیله بیومتری برسد.
*اطمینان از ضرورت دوره باز پسزدن میگوها زمانیکه با آنتی بیوتیکها و دیگر مواد شیمیایی درمان میشوند.
*فرستادن نمونهها برای بررسی سطح رسوب مواد در بدن آنها
*تعیین قیمت بازار
*تصمیم برای تاریخ برداشت
*پوستاندازی یک دوره انداختن پوسته بوسیله میگو و در نتیجه رشد آن سخت است.
*زمانیکه میگو بطور کاملاً پوست بیاندازد پوسته آن نرم است و بعنوان میگوی درجه یک بستهبندی نمیشود.
*میگو را بوسیله بیومتری حداقل یک هفته قبل از اینکه به اندازه مورد دلخواه برای برداشت برسد بعنوان مثال در میگوی سفید هندی 18-16 گرم، بررسی نمائید.
*نمونهبرداری بایستی 45دقیقه بعد از غذادهی زمانیکه همه میگوها در همه جای استخر پخش شوند انجام شود.
*نمونهها را از چهار تا پنج جای مختلف استخر بگیرید.
اگر بیش از 5% پوسته نرمی یا نیمه نرمی بدلیل پوست اندازی وجود داشت بمدت 4-3 روز منتظر بمانید تا میگوها پوستهشان سخت شود.
پوسته نرمی میگوها اگر بدلیل ناکارایی تغذیهای باشد بایستی درمان شود. با یک تکنسین برای استفاده از مواد شیمیایی که پوستهاندازی را تحریک میکند، مشورت کنید.
*برای پوستاندازی یکنواخت
*برای بدست آوردن رشد بیشتر
*رنگ خوب
*برای جلوگیری از پوستاندازی جزئی طی برداشت
پرورشدهندگانی که برای برداشت آمادهاند، از آهک کشاورزی (کربنات کلیسم) به میزان 100-70 کیلوگرم در هکتار در 2 مرحله برای توقف پوستاندازی و سخت شدن پوسته میگوها استفاده کنند. همچنین توصیه میشود غذادهی را 24 ساعت قبل از برداشت برای بهبود کیفیت میگو در عملآوری متوقف نمایند.
چه موقع برداشت نمایند:
بهترین زمان برای شروع برداشت 4 بعد از ظهر و پایان آن تا 2 نیمهشب میباشد. اگر طی ساعات صبح زود بین 4تا5 صبح میگوها را برداشت نمایند. میگوها بدلیل کمبود اکسیژن خواهند مرد و همچنین فاسد میشوند. همیشه آب استخر را تنها بعد از رسیدن وسیله نقلیه با یخ کافی در مزرعه، کاهش دهید.
فرآیند برداشت:
*همه وسایل و مواد شیمیایی را در دسترس بگذارید.
*آب سرد دارای کلر 2% برای شستن میگوها فراهم نمائید.
*آب سرد 5 درجه سانتیگراد برای سرد نمودن و بیحس نمودن میگوها آماده نمائید.
*توری دریچه خروجی را خارج کنید و سپس تختهها را یکی پس از دیگری بردارید.
*میگوها را بعد از اینکه در کیسه تور به مقدار 20-25 کیلوگرم جمع شدند آنها را از کیسه تور تخلیه نمائید.
برنامهریزی برای برداشت
*شرایط پوستاندازی را بررسی نمائید.
*وسیله نقلیه را برای حمل و نقل، یخ،سبد و کارگران آماده نمائید.
*یک تور برداشت با کیفیت خوب و متناسب با قاب آهنی یا چوبی مناسب در شیار خروجی نصب نمائید و اجازه دهید برداشت انجام شود.
*لوازم روشنایی را هم آماده نمائید و برای برداشت در اواخر بعدازظهر برای جلوگیری از وارد شدن استرس به میگوها برنامهریزی نمائید.
*به آرامی میگوها را از کیسه تور برداشت نموده و به سبدها انتقال دهید و به مدت 2-3 دقیقه در آب سرد فرو ببرید.
* میگوها را به سبدهای مشبک و در آب حاوی متابی سولفیت سدیم دارای غلظت 7-8% انتقال دهید و به مدت 7-5 دقیقه شناور نمائید.
*میگوها را وزن کنید.
*میگوها را در سبدهای مخصوص حمل ریخته با یک لایه یخ روی کف سبد سپس یک لایه میگو و لایه بعدی دوباره یخ به همین ترتیب تا پرشدن سبد.
*میگوها را در وسیله نقلیه بارگیری نموده و فوراً به کارخانه عملآوری انتقال دهید.