کوددهی استخرپرورش میگو

کوددهی:

به منظور افزایش تراکم فیتوپلانکتون، کوددهی یا اضافه کردن مواد مغذی مکمل به خاک و آب استخرهای پرورش میگو کاملاً ضروری است .به طور اساسی دو نوع کود با توجه به منبع اصلیشان وجود دارد. کیفیت کودها بستگی به نسبت نیتروژن، فسفر، پتاسیم(NPK) دارد.

1- کودهای آلی

این نوع از کودها عمدتاً با منشأ گیاهی و حیوانی هستند. و  در صد خیلی کمی از مواد مغذی
NPK دارند. اما کاربردشان سبب آزادسازی مواد مغذی درآب بتدریج و مداوم شده و باعث توسعه جمعیت میکروبی بعنوان اولین زنجیره غذایی در آب می‌گردد. بنابراین سبب بلوم پلانکتونی خوب همراه با تحکیم بقای زو پلانتکونی می‌گردد.

2- کودهای غیر آلی یا معدنی

کودهای غیر آلی یا شیمیایی با درصد ویژه‌ای از مواد مغذی در کارخانه تولید می‌شوند. بر طبق میزان بارور کننده در کودها به صورت زیر دسته‌بندی شده‌اند.

1-    کودهای نیتروژنه  2- کودهای فسفاته  3- کودهای پتاس

به دلیل اینکه آب دریا پتاسیم کافی دارد برای بلوم پلانکتونی تنها کودهای نیتروژنه و فسفاته (اوره و سوپر فسفات مونو) در استخرهای پرورش میگو استفاده می‌شود. میزان اولیه برای بدست آوردن نیتروژن ppm95/0 و فسفر ppm11/0 است. اوره و مونوسوپر فسفات می‌تواند به نسبت 3 به یک یعنی 15 کیلو به 5 کیلو استفاده شود. در pH بالاتر از 5/8 و شوری بالا اوره و مونو سوپر فسفات بهتر ترکیب می شوند و در آب لب شور در pH کمتر از 8 اوره و دی آمونیوم فسفات استفاده می‌شود. مقدار کود مورد نیاز 3-2 ساعت قبل از استفاده حل شود و کاملاً مخلوط شده و در سرتاسر استخر در روز آفتابی قبل از 12 ظهر استفاده گردد. اگر چه ترکیب پلانکتونی مزارع پرورشی تیاب خوب است همانطور که آب دریا ترکیب پلانکتونی خوب و ترکیب مواد مغذی مناسبی دارد. تنها بعد از پمپ کردن آب دریا به استخر، یک یا دو بار کود شیمیایی می‌تواند به میزان ppm2-1 استفاده شود. اگر بلوم پلانکتونی پایداری بدست نیاید یا زیاد نوسان داشته باشد ترکیبی از سبوس برنج و ملاس (از هرکدام kg10) می‌تواند با 200 گرم مخمر نانوایی به مدت 48-24 ساعت مخلوط شده و سپس استفاده شود.برای بهبود کیفیت آب، خیلی ضروری است که بلوم پلانکتونی خوبی در آب استخر پرورش میگو وجود داشته باشد و در سراسر دوره پرورش برای یک تولید موفق بایستی بلوم نگه داشته شود. بلوم فیتوپلانکتونی آب، آب را رنگی می‌نماید و تیرگی پلانکتون و افزایش تعداد آن با نفود در ستون آب از فتو‌سنتز جلوگیری می‌نماید. بلوم فیتوپلانکتون از گیاهان ذره‌بینی کوچکی که در آب شناور هستند تشکیل می‌شود. یک استخر با بلوم فیتوپلانکتونی خوب سبب توسعه زوپلانکتونی که جانوران کوچک ذره‌بینی هستند که از فیتو پلانکتونها تغذیه می‌کنند و خود آنها به عنوان غذای طبیعی اولیه لاروهای میگو مصرف می‌شوند. زوپلانکتونها به خوبی در استخرهای دارای بار آلی رشد می‌کنند و از فیتوپلانکتونهای مرده، دتریتوس ها، غذاهای مصرف نشده، مواد دفعی میگوها و غیره تغذیه می‌کنند. رشد فیتوپلانکتونی و همچنین زوپلانکتونی می‌تواند بوسیله استفاده از کودهای آلی و شیمیایی افزایش یابد. بلوم فیتوپلانکتونی ثابت در استخر پرورش میگو تعداد زیادی فاکتور‌ها را کنترل می‌کند که خلاصه آن به صورت زیر است:

1-    یک بلوم فیتوپلانکتونی ثابت میزان پارامترهای آب از قبیل اکسیژن محلول، pH و دما را کنترل   می‌نماید.

2-  بلوم فیتوپلانکتونی منبع اندازه‌گیری اکسیژن در استخر پرورش میگو است که طی روز بوسیله فتوسنتز اکسیژن تولید می‌کنند و بخشی از آنرا در شب مصرف می‌نمایند.

3-    منابع تغذیه‌ای در استخر هستند که به طور مستقیم و غیر مستقیم بعنوان غذای طبیعی در استخر مصرف می‌شوند.

4-    کیفیت آب و محیط استخر را بوسیله جذب مواد معدنی و مکانیسم‌های دیگر ثبات می‌دهد.

5-  اثرات سمی آمونیاک، نیتریت، نیترات و سولفید هیدروژن را کاهش می‌د‌هد و همچنین دی اکسید کربن را طی روز کاهش می‌دهد.

6-    فیتوپلانکتونها فلزات سنگین از قبیل آهن و سایر عناصر دیگر را جذب می‌کنند.

7-  توسعه جلبکهای سبز آبی کفزی و جلبک‌های رشته‌ای را بوسیله ممانعت از تابیدن نور خورشید به کف استخر محدود می‌نماید. همچنین بعضی پلانکتونها مثل کلرلا فاکتورهای بازدارنده ویبریو تولید می‌نمایند.

8-    بلوم فیتوپلانکتونی یک شاخص محیطی بر عمل معدنی شدن ویوتریفیکاسیون است.

عواملی که سبب کنترل توسعه بلوم پلانکتونی در استخر پرورش میگو می‌شود عبارتند از:

1-    حاصلخیزی خاک و آب و آن بستگی دارد به ترکیب موجود در آب و خاک و غنی بودن از مواد مغذی شان

2-    میزان استفاده از کودهای آلی و شیمیایی

3-    میزان نور خورشید

4-    پارامترهای آب از قبیل شوری، آلکالینتی، pHو دما

5-    مقدار بارآلی درکف استخر و میزان تعویض آب

6-    میزان فیتوپلانکتون وارد شده در آب

7-    تغذیه زوپلانکتونی

 پرورش‌دهندگان  باید توجه داشته باشند که  بلوم پلانکتونی مناسبی را در عمق آب 2/1 متر فراهم نموده سپس برای ذخیره‌سازی برنامه‌ریزی نمایند.

کوددهی قدم به قدم

قدم اول- استخر را 50-40 سانتیمتر پر کنید و بعد از 48-24 ساعت تخلیه نمائید.

قدم دوم- بعد از شستشوی استخر به مدت یک روز استخر را خشک نمائید و بطور مناسب خروجی را ببندید و اجازه ندهید آب به داخل استخر برگردد.

قدم سوم- روز سوم یا چهارم استخر را 90-70 سانتیمتر آبگیری نمائید و مقدار ppm2 کود استفاده نمایید.  (اوره 16 کیلوگرم در هکتار و مونوسوپر فسفات 4 کیلوگرم در هکتار به نسبت 4:1)

قدم چهارم- روز پنجم 40-30 سانتیمتر آبگیری نمائید و در عمق 2/1-1 متر و شفافیت زیر cm50       می‌توانید برای ذخیره‌سازی برنامه‌ریزی نمائید.

قدم پنجم- روز ششم یا هفتم می‌توانید استخرها را با پست‌لارو سالم 12pl و بالاتر تا 18pl ذخیره‌سازی نمائید.

مشاهد شده است تعداد کمی از پرورش‌دهندگان این برنامه را رعایت می‌نمایند. خیلی از پرورش‌دهندگان برنامه مناسبی برای ذخیره‌سازی ندارند. بعضی پرورش‌دهندگان فوراً آب را به داخل استخر پمپ کرده و در عمق کم آب یا بدون بلوم پلانکتونی در سطح شفافیت خیلی بالای استخر لارو را ذخیره‌سازی می‌نمایند.