ملاحظات کلیدی برای استفاده از پروبیوتیک ها در آبزی پروری

 ملاحظات کلیدی برای استفاده از پروبیوتیک ها در آبزی پروری

محصولات بیولوژیکی نوشدارو نیستند و اثربخشی آنها چه محصولی با کیفیت بالا باشد و چه ارزان قیمت به نحوه استفاده از آنها بستگی دارد. برای اطمینان از استفاده مؤثر، آبزی پروران باید نکات زیر را در نظر بگیرند:

1. اجزاء، اشکال و انواع پروبیوتیک ها

- اجزاء: پروبیوتیک ها حاوی باکتری های مفیدی مانند باسیلوس، لاکتوباسیلوس، نیتروزوموناس و نیتروباکتر به همراه مواد مغذی از جمله مونوساکاریدها، نمک های کلسیم و نمک های منیزیم که در  فعالیت باکتری ها موثر هستند

. اشکال: پروبیوتیک ها به طور معمول به دو شکل مایع و پودری وجود دارند. پروبیوتیک های پودری معمولاً دارای غلظت بالاتری از باکتری های مفید هستند  در حالی که پروبیوتیک های مایع غلظت کمتری دارند

انواع: یکسری پروبیوتیک های برای درمان محیطی و محیط اب استفاده میشوند مانند باسیلوس به عنوان باکتری اولیه عمل میکنند و دسته دیگر  آنهایی هستند که باید با خوراک آبریان استفاده شود مانند  لاکتوباسیلوس به عنوان باکتری اولیه) که  مخلوط با غذا قابل استفاده است .

.2- اثرات پروبیوتیک ها در آبزی پروری 

 2.1. اثرات بر آب استخر پرورش 

    رشد میکروارگانیسم های مفید را تحریک میکند. 

    رقابت با میکروارگانیسم های مضر ، تثبیت محیط استخر. 

    کمک به تجزیه مواد آلی مانند خوراک اضافی، جلبک ها و ریزه هاو تبدیل ان  به اشکال غیر سمی برای ماهی و میگو. 

    مواد مضر مانند آمونیاک (NH3) و نیتریت (NO2-) را به اشکال غیر سمی مانند آمونیوم (NH4+) و نیترات (NO3-) تبدیل میکند، بنابراین کیفیت آب و شرایط کف استخر را تثبیت می کند. 

2.2. تاثیر بر دستگاه گوارش ماهی و میگو: 

    رشد باکتری های مفید را تقویت کرده و تعداد باکتری های بیماری زا را در روده کاهش می دهد. 

    کمک به متابولیسم، تولید ویتامین و جذب  مواد مغذی از خوراک، تامین انرژی برای آبزی . 

    آنتی بیوتیک ها، آنزیم ها یا مواد شیمیایی تولید میکنند  که پاتوژن ها را سرکوب کرده یا از بین می برند و مقاومت حیوانات را افزایش می دهند. 

    تحریک رفتار تغذیه ای و  بهبود کارایی خوراک.

3-اصول استفاده از پروبیوتیک ها: 

توجه: از مصرف همزمان پروبیوتیک ها با آنتی بیوتیک ها یا مواد شیمیایی ضد میکروبی خودداری کنید زیرا ممکن است باکتری های مفید موجود در پروبیوتیک را غیرفعال کنند. 

    دوز توصیه شده را دنبال کنید؛ لزوما استفاده بیشتر توصیه نمی شود . 

    برای پروبیوتیک‌های پودری، آن‌ها را در آب حوضچه حل کنید و به صورت اختیاری ملاس اضافه کنید، سپس 2 تا 4 ساعت قبل از استفاده به شدت هوادهی کنید تا زیست توده باکتریایی افزایش یابد. 

    برای پروبیوتیک های مایع، قبل از استفاده به صورت بی هوازی تخمیر کنید تا زیست توده افزایش یابد. 

   برای نتیجه بهتر  پروبیوتیک ها را بین ساعت 8 تا 10 صبح در روزهای آفتابی و روشن با سطح اکسیژن محلول بالا  استفاده کنید. 

    به طور منظم از پروبیوتیک ها برای حفظ تراکم باکتریایی مناسب، کنترل آب و محیط های کف استخر، تثبیت شرایط حوضچه، و جلوگیری از باکتری های بیماری زا، جلبک های مضر و عوامل بیماری زا بالقوه استفاده کنید.

. 4-عوامل مؤثر بر اثربخشی پروبیوتیک:  

    اکسیژن محلول: باکتری های هوازی (باسیلوس) و هوازی سخت (باکتری های نیترات) برای اثربخشی به اکسیژن محلول کافی نیاز دارند. سطوح پایین اکسیژن کارایی را کاهش می دهد. 

    قلیائیت و شوری: آب با قلیاییت 80 تا 150 میلی گرم در لیتر pH را ثابت نگه می دارد، در حالی که آب با 50 میلی گرم در لیتر باعث نوسانات pH و کاهش اثربخشی پروبیوتیک می شود. شوری بیش از حد می تواند رشد باکتری ها را مهار کند یا باکتری ها را از بین ببرد. 

    آب و هوا: آب و هوا بر رشد جلبک، رنگ آب و اثربخشی پروبیوتیک تأثیر می گذارد. پروبیوتیک ها در شرایط روشن صبح بهترین عملکرد را دارند. 

    مواد مغذی: ویتامین C برای تبدیل موثر N-NH3 به NO3 برای باکتری های نیترات ضروری است

5-زمان و دفعات استفاده: 

    برای نتایج مطلوب از ابتدای فصل از پروبیوتیک ها استفاده کنید. در شروع فصل، هر 7 تا 10 روز یکبار استفاده کنید. از اواسط تا اواخر فصل هر 3-4 روز یکبار استفاده کنید زیرا میگو رشد می کند و ضایعات بیشتری را آزاد می کند. 

    پروبیوتیک‌هایی که از اواسط فصل تا پایان استفاده می‌شوند، نسبت به آنهایی که از ابتدا استفاده می‌شوند، تأثیر کمتری دارند. 

    پروبیوتیک ها معمولاً اثر فوری ندارند. بنابراین، برای موارد اضطراری استفاده نمی شود، بلکه برای پیشگیری یا تثبیت حوضچه پس از درمان بیماری / محیط زیست استفاده می شود.

6-مقدار مصرف: 

    به دستورالعمل های سازنده توجه کنید  

    استفاده بیش از حد می تواند تعادل اکولوژیکی را مختل کند و به آبزی  استرس وارد کند. 

    استفاده کم ممکن است منجر به اثربخشی ناکافی شود.

7-کشت برای افزایش زیست توده باکتریایی: 

    برخی از پروبیوتیک ها برای افزایش تعداد باکتری ها نیاز به کشت دارند. کشت بی هوازی برای جلوگیری از آلودگی ضروری است. 

    پروبیوتیک‌های با تراکم باکتریایی بالا ممکن است مستقیماً استفاده شوند، اما باید قبل از استفاده با آب مخلوط شده و هوادهی شوند. 

8- سایر عوامل مؤثر بر اثربخشی پروبیوتیک: 

    تک یاخته ها بیش از حد می توانند باکتری ها را مصرف کنند و تراکم پروبیوتیک را کاهش دهند. 

    استفاده همزمان از عوامل ضد میکروبی، آنتی بیوتیک ها یا تغییرات آب می تواند اثربخشی پروبیوتیک را کاهش دهد. 

پروبیوتیک ها را دور از نور مستقیم خورشید نگهداری کنید تا از کشتن میکروارگانیسم های مفید جلوگیری کنید. قسمت های استفاده نشده را محکم ببندید تا از رطوبت و جمع شدن جلوگیری شود. محصولات معتبر و با  کیفیت انتخاب کنید و اطمینان حاصل کنید که برای استفاده در منطقه شما تهیه شده باشد