شرکت بین المللی CP ،بزرگترین سرمایه گذار در صنعت میگوی تایلند، امیدوار است ،صنعت میگو در سال 2014 رشد قابل ملاحظه ای را تجربه نماید.
Adirek Sripratak رئیس و مدیر اجرایی این شرکت ،دلایل رشد را، کاهش قیمت نهاده های خام،افزایش قیمت محصولات گوشتی و تا حدی سهولت در کنترل EMS می داند.
به نقل از وبلاگ آبزیستان
به نقل از روزنامه جمهوری اسلامی
08/12/1392
سرویس خبر: گوناگون
قاچاقچیان سوخت، قاتلان آبزیان خلیج فارس |
پدیده شوم قاچاق سوخت که این روزها
مشغول به غارت سرمایه ملی است و این کار با نابود کردن آبزیان و تخریب زیستگاههای
آبزیان ادامه حیات آبزیان در خلیج همیشه فارس را به مخاطره انداخته است. طبق
تحقیقات انجام شده عوامل مختلفی در زمینه ورود آلایندههای نقتی به دریا دخیل
هستند که متاسفانه اقدامات کمی در رابطه با جلوگیری یا کاهش این آلودگیها صورت
گرفته است.
پدیده شوم قاچاق مواد سوختی- با وارد
کردن آلودگیهای نفتی در هنگام تخلیه، بارگیری، انتقال، همچنین تخلیه محموله خود
در هنگام خطر به دریا با سایر آلودهکنندگان محیط زیست از قبیل صنایع بزرگ، فاضلابهای
شهری و...- همگی شمشیری علیه آبزیان و محیط زیست دریایی کشیدهاند.
در این میان آلودگیهای یاد شده به
ویژه آلودگیهای ناشی از قاچاق سوخت در خوریات استان هرمزگان از عوامل مهم به خطر
افتادن زالد و ولد آبزیان به ویژه میگو است.
از این رو مدیرکل شیلات هرمزگان با
هشدار اینکه ادامه روند آلودگی دریا و خوریات، همچنین فعالیتهای تکثیر و پرورش
آبزیان و صید و صیادی را با خطرات جدی مواجه میکند، گفت: آلودگیهای ناشی از
قاچاق سوخت یکی از عوامل مهم در کاهش صید میگوی سال جاری است.
سید پرویز محبی تصریح کرد: اقدامات لازم در رابطه با کاهش آلودگی منابع آبهای سطحی،
زیرزمینی، خوریات و آبهای ساحلی دراستان هرمزگان برای پایداری صید، همچنین سود
دهی و بقای پرورش آبزیان در استان ضرورت دارد که این مهم مساعدت و همکاری تمامی
دستگاهها و مردم استان را طلب میکند.
وی افزود: استان هرمزگان با توجه به
برخورداری از منابع غنی دریایی از دیرباز بعنوان قطب مهم شیلاتی همواره مورد توجه
بوده است و در توسعه استان نقش مهمی داشته که این مهم در صورت ادامه روند آلودگیها
به مخاطره میافتد.
محبی با اشاره به اهمیت پایداری صید،
تولید و همچنین بقای آبزیان برای نسل آینده گفت: لازمه جلوگیری از آلودگی دریاها و
حفظ ذخایر ارزشمند آبزیان، همدلی و همگامی متحدانه مردم و مسئولین در این زمینه
است.
مدیر کل شیلات هرمزگان با اشاره به
اینکه محیط زیست دریایی از سیستمهای متنوعی تشکیل یافته است که هر یک به نوعی از
آلودگی ناشی از نفت تأثیر میپذیرند، گفت: ترکیبات نفتی در اشکال و غلظتهای مختلف
اثرات متفاوتی بر پیکره محیط زیست دریایی برجای میگذارند.
محبی با بیان اینکه سرازیرشدن انواع
پسابهای صنعتی بهویژه نفت و فرآوردههای نفتی، سموم، آلوده شدن دریا توسط پدیده
شوم قاچاق سوخت، یکی از بزگترین نگرانیهای صیادان و پروش دهندگان آبزیان در حال
حاضر است، گفت: اکنون ذخایر ارزشمند آبزیان خلیج فارس بیش از هر زمان دیگری
در معرض خطر است که برای صیانت و حفظ این ذخایر و جلوگیری از انقراض نسل برخی از اینگونهها
نیازمند عزم ملی و بینالمللی کشورهای حاشیه خلیج همیشه فارس و دریای عمان هستیم.
مدیر کل شیلات هرمزگان با اشاره به
اینکه همواره پیشگیری بهتر از درمان است، تصریح کرد: درحال حاضر هنوز فرصت برای
جلوگیری از این تخریبات وجود دارد و بایستی هرچه زودتر برای این مهم چاره اندیشی
شود که در غیر این صورت خسارات و لطمات وارده، هزینههای هنگفتی در پی خواهد داشت
و ممکن است نسل آینده تنها تصاویر باقی مانده از آبزیان خلیج فارس را ببینند.
در ادامه معاون آبزی پروری شیلات
هرمزگان با اشاره به اینکه خور منطقهای است که در آن، آب اقیانوسها با آبهای
مناطق دیگر که دارای خواص مختلفی هستند، در هم آمیخته و یکی میشود، گفت: از
آنجایی که آب موجود در خوریات با آبهای آزاد در ارتباط است و در نهایت این آب در
مزارع تکثیر و پرورش میگو مورد استفاده قرار میگیرد، این آلودگیها تاثیر بسزایی
در مزارع تکثیر و پروش آبزیان دارد.
علی کریمی در ادامه با اشاره به اینکه مواد غذایی در این خوریات به وفور یافت شده و در
نتیجه قدرت تولید بیولوژیکی در این خوریات در بالاترین حد خود قرار دارد، گفت: این
ویژگی منجر به وجود آمدن مناطق مستعد برای پرورش آبزیان شده است که به مراتب
آلودگیهای این مناطق نیز تاثیرات دو چندانی در تکثیرو پرورش آبزیان دارد.
وی با اشاره به اینکه میگو یکی از ثروتها
و منابع طبیعی خلیج فارس است و یکی از با ارزشترین ذخایر این خلیج به حساب میآید،
گفت: این موجود آبزی از لحاظ بیولوژیکی نیز دارای نقش مهمی در اکوسیستم آبی بوده و
از مهمترین آبزیان در چرخه تعادل بیولوژیکی خلیج فارس به حساب میآید که مخاطره
آن میتواند چرخه تعادل بیولوژیکی خلیج فارس را نیز به مخاطره بیندازد.
همچنین سرپرست معاونت صید و بنادر
ماهیگیری استان هرمزگان نیز با بیان اینکه در استان هرمزگان بالغ بر 28هزار
نفر از طریق صید و صیادی مشغول به کار هستند و جامعه بسیار گستردهتری از طریق
غیرمستقیم و مشاغل وابسته از راه دریا و نعمات آن امرار معاش میکنند، گفت: بیشک
آلودگی دریا و در نتیجه کاهش صید و درآمدها این مشاغل و خانوادههای آنها را نیز
با مخاطرات اجتماعی همراه میکند.
عبدالمجید مقصودی اظهار کرد: نفت و آلودگیهای سوختی ناشی از سرازیر شدن سوخت
به دریا و به واسطه فعالیتهای غیرقانونی میتواند در اثر ازبین بردن اکوسیستم
آبزیان و صدمه زدن به آنها از جمله خفگی یا تحریک سلولهای مخاطی دستگاه تنفس موجب
آلودگی آبزیان و حتی مرگ و میر آنها شود که در نتیجه علاوه بر کاهش صید میتواند
در سلامت آبزیان مصرفی نیز موثر باشد.
وی خاطرنشان کرد: در فعالیت صیادی نیز
ادوات صید در آبهای آغشته به مواد نفتی نیز تحت تأثیر این مواد قرار میگیرند و
متاسفانه تورهای صیادی در مناطق آلوده به نفت به تدریج آغشته به مواد نفتی میشوند
که در نتیجه آن، علاوه بر صدمه زدن به تور، محصول صید را نیز ممکن است، آلوده کند.
مقصودی افزود:همانگونه که انسانها و
جاندارن نمیتوانند در محیط آلوده زندگی کنند و به ناچار آن محیط را ترک میکنند،
آبزیان نیز در اکوسیستم آلوده نمیتوانند دوام بیاورند و حتی در صورت زنده ماندن
از آن محیط مهاجرت یا به عبارتی فرار میکنند.
مریم احسان پور، کارشناس ارشد محیط
زیست نیز با تاکید بر تاثیرات مخرب آلودگیهای نفتی بر روی آبزیان،به ایسنا، گفت:
بیشترین اثر آلودگی نفتی از لحاظ اقتصادی ضرر و زیان وارده به بستر دریاست که
آلودگی رسوبات شنی، ماسهای، مرجانها، گیاهان آبزی، تخم آبزیان، زیستگاه میگو،
لابستر، خرچنگ یا حتی قفس و آلات صید در صورت آلودگی بستر دریا انکارناپذیر است.
این کارشناس ارشد محیط زیست ادامه داد:
این موضوع در مورد مناطق حساس و کم عمق فلات قاره خصوصاً در خلیج فارس بسیار
پراهمیت است و باید توجه داشت که غنای بیولوژیک بستر در خلیج فارس فوقالعاده بوده
و میزان بالای کلسیم(حدود 15 درصد)
نشان از فعالیت بیولوژی فوقالعاده در این منطقه دریایی دارد که نهایت این موضوع
نشانگر این است که طیف گستردهای از آبزیان در مناطق آلوده با خطر روبرو هستند.
به گزارش ایسنا، استان هرمزگان با بیش
از 1400 کیلومتر نوار ساحلی و بیش از 28 هزار
نفر صیاد رتبه اول صیادی به خود اختصاص داده و همینطور از پرچمداران تکثیر و پروش
آبزیان کشور است که بقای این مشاغل وابسته به عدم آلودگی دریاهاست.
برداشت میگو و مدیریت بعد از برداشت
برنامه برداشت میگو: برداشت میگو در زمان صحیح و اندازه صحیح میگو برای بدستآوردن سود اقتصادی بهتر در پرورش میگو خیلی مهم است. وقتیکه میگو به سایز مناسب بازار میرسد، پرورشدهندگان بایستی برای برداشت آماده شوند. در گونههای مختلف میگو محدوده های متفاوتی در اندازه میگو وجود دارد. زمانیکه میگو به اندازه مورد نظر رسید نگهداشتن بیش از حد آن در استخر اقتصادی نیست، بدلیل اینکه میگوها غذا میخورند اما رشد کم شده و FCR افزایش مییابد. همچنین شرایط اقلیمی نقش خیلی مهمی در این خصوص در ایران بازی میکند. در آذرماه که هوا سرد میشود و به زیر درجه حرارت مناسب میرسد برای پرورش میگو خوب نیست. طی این دوره از درجه حرارت پائین در زمستان میگو رشد کمی دارد و احتمال مرگ و میر میگو اگر درجه حرارت هوا به 11 درجه یا کمتر از آن برسد، وجود دارد. بنابراین پرورش میگو را قطع نموده و در هفته اول آذر اقدام به برداشت نمائید. پرورش دهندگان مجبورند برداشتشان را بر طبق وضعیت استخر، بیوماس قابل دسترس و اندازه میگو و غذا و زمان قابل دسترس با کارخانه عملآوری هماهنگ نمایند. همانطور که محدودیت وجود دارد در کارخانههای عملآوری و خریداران میگو ممکن است مدت زمان طولانی برداشت همه استخرها طول بکشد. بنابراین استخرهای با میگوی دارای اندازه 60/ 51 و 70/61 میتوانند برای جلوگیری از برداشت ناگهانی و پر اضطراب، به موقع برداشت شوند.
آمادهسازی استخر
*اطمینان از اینکه میگو به اندازه مورد دلخواه بعنوان مثال تعداد در هر کیلوگرم بوسیله بیومتری برسد.
*اطمینان از ضرورت دوره باز پسزدن میگوها زمانیکه با آنتی بیوتیکها و دیگر مواد شیمیایی درمان میشوند.
*فرستادن نمونهها برای بررسی سطح رسوب مواد در بدن آنها
*تعیین قیمت بازار
*تصمیم برای تاریخ برداشت
*پوستاندازی یک دوره انداختن پوسته بوسیله میگو و در نتیجه رشد آن سخت است.
*زمانیکه میگو بطور کاملاً پوست بیاندازد پوسته آن نرم است و بعنوان میگوی درجه یک بستهبندی نمیشود.
*میگو را بوسیله بیومتری حداقل یک هفته قبل از اینکه به اندازه مورد دلخواه برای برداشت برسد بعنوان مثال در میگوی سفید هندی 18-16 گرم، بررسی نمائید.
*نمونهبرداری بایستی 45دقیقه بعد از غذادهی زمانیکه همه میگوها در همه جای استخر پخش شوند انجام شود.
*نمونهها را از چهار تا پنج جای مختلف استخر بگیرید.
اگر بیش از 5% پوسته نرمی یا نیمه نرمی بدلیل پوست اندازی وجود داشت بمدت 4-3 روز منتظر بمانید تا میگوها پوستهشان سخت شود.
پوسته نرمی میگوها اگر بدلیل ناکارایی تغذیهای باشد بایستی درمان شود. با یک تکنسین برای استفاده از مواد شیمیایی که پوستهاندازی را تحریک میکند، مشورت کنید.
*برای پوستاندازی یکنواخت
*برای بدست آوردن رشد بیشتر
*رنگ خوب
*برای جلوگیری از پوستاندازی جزئی طی برداشت
پرورشدهندگانی که برای برداشت آمادهاند، از آهک کشاورزی (کربنات کلیسم) به میزان 100-70 کیلوگرم در هکتار در 2 مرحله برای توقف پوستاندازی و سخت شدن پوسته میگوها استفاده کنند. همچنین توصیه میشود غذادهی را 24 ساعت قبل از برداشت برای بهبود کیفیت میگو در عملآوری متوقف نمایند.
چه موقع برداشت نمایند:
بهترین زمان برای شروع برداشت 4 بعد از ظهر و پایان آن تا 2 نیمهشب میباشد. اگر طی ساعات صبح زود بین 4تا5 صبح میگوها را برداشت نمایند. میگوها بدلیل کمبود اکسیژن خواهند مرد و همچنین فاسد میشوند. همیشه آب استخر را تنها بعد از رسیدن وسیله نقلیه با یخ کافی در مزرعه، کاهش دهید.
فرآیند برداشت:
*همه وسایل و مواد شیمیایی را در دسترس بگذارید.
*آب سرد دارای کلر 2% برای شستن میگوها فراهم نمائید.
*آب سرد 5 درجه سانتیگراد برای سرد نمودن و بیحس نمودن میگوها آماده نمائید.
*توری دریچه خروجی را خارج کنید و سپس تختهها را یکی پس از دیگری بردارید.
*میگوها را بعد از اینکه در کیسه تور به مقدار 20-25 کیلوگرم جمع شدند آنها را از کیسه تور تخلیه نمائید.
برنامهریزی برای برداشت
*شرایط پوستاندازی را بررسی نمائید.
*وسیله نقلیه را برای حمل و نقل، یخ،سبد و کارگران آماده نمائید.
*یک تور برداشت با کیفیت خوب و متناسب با قاب آهنی یا چوبی مناسب در شیار خروجی نصب نمائید و اجازه دهید برداشت انجام شود.
*لوازم روشنایی را هم آماده نمائید و برای برداشت در اواخر بعدازظهر برای جلوگیری از وارد شدن استرس به میگوها برنامهریزی نمائید.
*به آرامی میگوها را از کیسه تور برداشت نموده و به سبدها انتقال دهید و به مدت 2-3 دقیقه در آب سرد فرو ببرید.
* میگوها را به سبدهای مشبک و در آب حاوی متابی سولفیت سدیم دارای غلظت 7-8% انتقال دهید و به مدت 7-5 دقیقه شناور نمائید.
*میگوها را وزن کنید.
*میگوها را در سبدهای مخصوص حمل ریخته با یک لایه یخ روی کف سبد سپس یک لایه میگو و لایه بعدی دوباره یخ به همین ترتیب تا پرشدن سبد.
*میگوها را در وسیله نقلیه بارگیری نموده و فوراً به کارخانه عملآوری انتقال دهید.
سازمان کشاورزی و خواروبار سازمان ملل (فائو) اعلام کرد: با توجه به کاهش ماهیگیری
و افزایش تقاضای طبقه متوسط کشورهای نوظهور به ویژه چین، پرورش دهندگان ماهی باید
تا سال 2030 نزدیک دو سوم نیاز جهان به ماهی را تامین کنند
گزارش ˈماهی در سال 2030: چشم انداز شیلات و کشاورزیˈ که با
همکاری بانک جهانی، فائو و موسسه بین المللی تحقیقات سیاست غذایی تهیه شده، چندین
نکته کلیدی به چشم می خورد.
این گزارش بر تداوم تجارت جهانی غذاهای دریایی که به طور معمول از سوی کشورهای در حال توسعه به سوی کشورهای توسعه یافته جریان پیدا می کند، تاکید دارد.
بنابه اعلام فائو، هم اکنون 38 درصد کل ماهی تولیدی جهان صادر می شود که ارزش آن بیش از دو سوم صادرات ماهی تولیدی از طریق ماهیگیری است که از کشورهای در حال توسعه به کشورهای توسعه یافته، صادر می گردد.
بنابه این گزارش، چین بازار اصلی و در حال رشد ماهی است که پیش بینی می شود 38 درصد مصرف جهانی ماهی در سال 2030 متعلق به این کشور باشد.
چین و بسیاری از کشورهای نوظهور دیگر، در حال افزایش سرمایه گذاری خود در بخش پرورش ماهی هستند تا به تقاضای در حال رشد ماهی پاسخ دهند.
همچنین پیش بینی می شود 70 درصد مصرف جهانی ماهی در سال 2030 متعلق به آسیا شامل آسیای جنوبی، جنوب شرق آسیا، چین و ژاپن باشد.
از سوی دیگر، انتظار می رود، سرانه مصرف ماهی در آفریقای سیاه، بخشی از قاره آفریقا که در جنوب بیابان ساحارا قرار دارد، از سال 2010 تا 2030 سالانه یک درصد کاهش یابد اما به دلیل افزایش سریع جمعیت این منطقه در این بازه زمانی با نرخ 2.3 درصد، مصرف ماهی در این منطقه در مجموع 30 درصد رشد خواهد کرد.
این گزارش پیش بینی می کند که در سال 2030 ، 62 درصد ماهی مصرفی جهان از آبزی پروری به دست می آید که بیشترین رشد مربوط به ماهی های تیلاپیا، کپور و گربه ماهی است.
انتظار می رود تولید جهانی ماهی تیلاپیا بین سالهای 2010 تا 2030 تقریبا دو برابر شود و از 4.3 به 7.3 میلیون تن برسد.
جورگن وگل مدیر خدمات کشاورزی و محیط زیست بانک جهانی گفت: این گزارش اطلاعات ارزشمندی برای کشورهای در حال توسعه علاقه مند به ارتقای اقتصاد از طریق تولید پایدار ماهی دارد.
اگرچه وی هشدار داد: برای اطمینان از پایداری آبزی پروری و شیلات، سیاست های دقیقی لازم است.
ماهیگیری و آبزی پروری به ویژه برای جوامع ماهیگیری کوچک، اشتغال، مواد مغذی و فرصت های اقتصادی در بر دارد.
گرچه آبزی پروری همچنان در معرض تهدید شیوع بیماری ها قرار دارد و تاثیرات مربوط به تغییر آب و هوا نیز می تواند به طور چشمگیری تولید این بخش را کاهش دهد.
آرنی ام.متیسن معاون مدیرکل شیلات و آبزی پروری فائو تاکید کرد: پتانسیل نامحدود آبزی پروری می تواند منافع بلندمدت در برداشته باشد.
با افزایش جمعیت جهان که پیش بینی می شود در سال 2050 به 9 میلیارد نفر برسد، چنانچه آبزی پروری به ویژه در مناطقی که با نرخ بالای ناامنی غذایی روبرو هستند، مسوولانه توسعه پیدا کند، می تواند سهم مهمی در امنیت غذایی جهان و رشد اقتصادی کشورها ایفا کند
مدیر کل شیلات هرمزگان :پرورش دهندگان میگو رعایت تقویم زمانی پرورش میگو را با دقت بیشتری دنبال کنند به گزارش روابط عمومی سازمان شیلات ایران مدیر کل شیلات هرمزگان با اشاره به اهمیت رعایت تقویم زمانی پرورش میگو برای به دست آوردن محصولی سالم کمی و کیفی گفت: پرورش دهندگان رعایت تقویم زمانی پرورش میگو را با دقت بیشتری دنبال کنند.
مهندس محبی گفت:رعایت تقویم زمانی پرورش میگو از سوی پرورش دهندگان علاوه بر کاهش آسیب پذیری محصولات می تواند در ارتقا و تسهیل خدمات رسانی به مزرعه داران نیز موثر باشد.
محبی تصریح کرد:با توجه به اینکه استان هرمزگان امسال شرایط آب و هوایی سرد و استثنایی را پشت سر می گذارد، تاخیر در اتمام برداشت میگو می تواند خسارات احتمالی را به دنبال داشته باشد هرچند که با توجه به توصیه ها واقدامات انجام شده تاکنون هیچ گزارشی مبنبی بر خسارات جدی ناشی از سرما نرسیده است.
محبی افزود:امید است در فصل های آینده دستگاه های ذیربط از جلمه دامپزشکی در خاج از تقویم زمانی به پرورش دهندگان اجازه خروج لارو از مراکز تکثیر جهت ذخیره سازی در مزارع را دهند چراکه تاخیر در ذخیر سازی بچه میگو باعث افزایش زمان پرورش و برداشت و در نتیجه رسیدن به فصل سرما و سرمازدگی می شود.
مدیر کل شیلات هرمزگان با بیان اینکه سرما می تواند باعث استرس،عدم تغذیه و درنتیجه بیماری میگو گردد خاطر نشان شد : رعایت نکردن تقویم زمانی پرورش میگو از سوی چند پرورش دهنده می تواند باعث بروز و شیوع بیماری گردد که مزارع استان در صورت شیوع بیماری با خطر جدی رو به رو می شوند.
مهندس سید پرویزمحبی افزود: با توجه به اهمیت این موضوع در سال های آینده بمنظور حفظ مصالح تولیدکنندگان و پایداری تولید با پرورش دهندگانی که تقویم زمانی پروش میگو رعایت نمی کنند برخورد می شود.
وی خاطر نشان داد عدم رعایت تقویم زمانی پرورش میگو چرخه اشتغال و سود آوری و همین طور صنایع مرتبط را از جمله صادرات،فرآوری و ... و همچنین اشتغال ناشی از این مشاغل را به مخاطره می اندارد.