فاکتورهای تأثیرگذار در مدیریت تغذیه میگوی پرورشی

فاکتورهای تأثیرگذار در مدیریت تغذیه

1.      پایداری غذا در آب: یکی از مهم ترین فاکتورهای مؤثر بر مصرف غذا، پایداری آن می باشد. غذای باکیفیت خوب آن است که بقدر کافی در آب پایدار باشد تا حداقل سرعت انحلال مواد مغذی را داشته باشد. غذا بایستی بعد از 10 دقیقه در آب نرم شده اما به مدت 3 تا4 ساعت به حالت اولیه باقی مانده بدون اینکه در آب تخریب و حل شود. غذای ناپایدار به سادگی تخریب شده و مدت زیادی نمی تواند برای مصرف در دسترس میگو قرار گیرد بطوریکه برخی از آنها ممکن است در آب حل شوند، که در این صورت به عنوان کود عمل کرده و بعضی از آنها نیز به بستر استخر ته نشین می شوند که اینها تأثیر نامناسبی بخصوص در طی دو ماه آخر پرورش بر روی کیفیت آب و بستر استخر .  رفتار و عادات تغذیه ای میگو: میگو حیوانی است کفزی و تمایل به شنای زیاد نداشته و معمولا در کف استخرها قدم می زند و آن را اشغال می کند. میگو غذاها را باچنگال های خود گرفته و به آرامی به سمت دهان هدایت نموده و آنها را به آرامی می خورد. اگر اندازه غذا کوچک باشد می تواند آن را به دهان برده و ببلعد و در صورتی که اندازه غذا مطلوب نباشد دچار مشکل خواهد شد. میگو چند دقیقه قبل و چند ساعت بعد از پوست اندازی تغذیه نمی کند. غذادهی در این مدت تأثیری در تغذیه ندارد و فقط آب را آلوده می کند اما بعد از آن مدت، میگو نیاز به غذای بیشتری دارد. لازم به ذکر است که بیشتر پوست اندازی میگو در ساعات بین 10 شب تا 2 صبح صورت می گیرد. لذا می توان تغذیه میگو را در چنین ساعاتی کاهش داد.

برگرفته شده از مطلب سرکار خانم مهندس جاویدی