نقش پروبیوتیک در افزایش تولید استخرهای پرورش میگو

نقش پروبیوتیک در افزایش تولید استخرهای پرورش میگو

استخرهای پرورش میگو همواره به دلیل غذا دهی و رسوب عذای مصرف نشده و تولید مواد دفعی و فضولات میگوی موجود در استخر دستخوش تغییر محیطی است و افزایش آمونیاک ، نیتریت ، سولفید هیدروژن و کاهش اکسیژن را در پی دارد .و شرایطی را فراهم می آورد که موجب آلودگی و بیماری شود .

پروبیوتیک چیست ؟

پروبیوتیک در واقع افزودنی میکروبی  زنده است که از طریق اصلاح محیط میکروبی درون یا پیرامون میزبان ، بهبود استفاده از غذا و یا بهبود ارزش غذایی ، اقزایش پاسخ میزبان علیه بیماری ها با بهبود کیفیت محیط پیرامون آبزی دارای اثر مفیدی بر روی میزبان می باشد

در محیط پرورش میگو ،  استفاده از مواد غذایی   سبب افزایش بار مواد آلی  و مواد مغذی و بروز استرس در میگو می شود

افزودن پروبیوتیک مناسب به آب یا غذای میگو از طریق تجزیه مواد آلی موجود در محیط سبب کاهش بار مواد آلی در استخر می شود .

افزودن پروبیوتیک مناسب به آب یا غذای میگو ها موجب فعال شدن چرخه نیتروژن و گوگرد در استخرها ی پرورش میگو می شود و با کاهش آمونیاک و نیتریت و سولفید هیدروژن و افزایش اکسیژن سبب بهبود کیفیت آب و بستر استخر پرورش  می شود  

افزودن پروبیوتیک مناسب به آب یا غذای میگو ها با بهبود کیفیت آب و بستر استخر و کاهش بار مواد آلی استخر و افزایش هضم و جذب مواد غذایی و همچنین مداخله در سیستم کروم سنسینگ* ( هم افزایی باکتری های ویبریو در بیماری زایی  سبب کاهش ضریب تبدیل عذایی ، کاهش استرس میگو ، ارتقای سیستم ایمنی میگو و پیشگیری از بروز بیماری می شود

* کروم سنسینگ  ( در واقع زبان گویای باکتری هاست ) سیستم ارتباطی سلول به سلول است که  با استفاده از مولکولهای کوچک  های تک سلولی است که از طریق ترشح مولکولهای ارتباطی به داخل محیط و سپس اتصال انها به پروتئین های گیرنده عمل میکند و بنابراین بطور مستقیم یا غیرمستقیم رونویسی و ترجمه را تحت تاثیر قرار داده  و اطلاعات را مبادله میکنند

اقتباس از: پوستر پروبیوتیک چگونه به افزایش تولید در استخرهای پرورش میگو کمک می کند؟ناشر موسسه تحقیقات  علوم شیلاتی